هدف این پژوهش تعیین ویژگی های روانسنجی پرسشنامه بالینی چندمحوری میلون - 43 بود. روش این پژوهش از نوع توصیفی بود. آزمودنی های پژوهش 774 نفر بودند (311 نفر بیمار و 463 نفر غیربیمار) که آزمودنی های بیمار به روش نمونه گیری هدفمند و آزمودنی های غیربیمار به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه بالینی چندمحوری میلون - 3 استفاده شد. تحلیل داده ها نشان داد که پایایی این پرسشنامه به روش آزمون - بازآزمون در گروه بیمار (0.611-0.793) و در گروه غیربیمار (0.795-0.972) و پایایی به روش آلفای کرانباخ (0.64-0.89) است. توان پیش بینی مثبت مقیاس های شخصیتی (0.13-0.47) و مقیاس های بالینی (0.33-0.78)، توان پیش بینی منفی آزمون (0.91-0.99) و توان تشخیص کل (0.77-0.97) بدست آمد. در محاسبات تحلیل عاملی به روش مولفه های اصلی و چرخش واریماکس 9 عامل با ارزش ویژه بیشتر از یک بدست آمد که عبارتند از: پریشانی هیجانی، افکار انتساب به خود / فرافکنی پارانوئید، اعتیاد به مواد، الکلیسم، عدم کنترل هیجانی / مشکلات بازداری، نشخوار فکری، اجتماع گرایی، تروما / ضربه روانی و انفعال. مبتنی بر یافته ها می توان گفت که پرسشنامه بالینی چندمحوری میلون - 3 از پایایی و روایی کافی جهت استفاده با جمعیت بیماران مبتلا به اختلال روانی برخوردار است.

هدف از این مطالعه بررسی روایی تشخیصی مقیاسهای ام.سی.ام.آی ـ3 (میلون، 1994) در یک جمعیت ایرانی است. روایی تشخیصی مقیاسهای ام.سی.ام.آی ـ3 در نمونه ای شامل 283 بیمار روحی، روانی بررسی شد. با استفاده از خصیصه های عامل (شیوع، حساسیت و ویژگی) توان های پیش بینی (مثبت، منفی و کل) 24 مقیاس ام.سی.ام.آی ـ3 محاسبه گردید. نتایج نشان دهنده روایی تشخیصی بسیار خوب تمام مقیاس ها بود. یافته ها نشان می دهند، مقیاسهای ام.سی.ام.آی ـ3 توان پیش بینی مثبت، منفی و کل بالایی دارند. توان پیش بینی مثبت مقیاسها در دامنه 92/0 تا 98/0، توان پیش بینی منفی مقیاسها از 93/0 تا 99/0 است، همچنین توان تشخیص کل تمام مقیاسها در دامنه 58/0 تا 83/0 قرار دارد. بنابراین ام.سی.ام.آی ـ3، یک آزمون معتبر است و می توان از آن برای تشخیص اختلالات شخصیت و نشانگان بالینی استفاده کرد.

هدف از این مطالعه، مقایسه الگوهای بالینی شخصیت بر اساس پرسشنامه بالینی چند محوری میلون سه در دو گروه از زنان مبتلا به درد مزمن و نامبتلا بود. برای این منظور، 202 نفر شرکت کننده شامل 119 زن مبتلا به درد مزمن و 83 زن نامبتلا با استفاده از روش تصادفی ساده انتخاب شدند. افراد مبتلا به درد مزمن ابتدا پرسشنامه ارزیابی پزشکی درد جهت تشخیص نوع، شدت و سیر درد را پاسخ دادند و سپس، هر دو گروه شرکت کننده پرسشنامه بالینی چند محوری میلون سه را تکمیل کردند. داده های بدست آمده از پژوهش از راه تحلیل واریانس یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتیجه نشان داد که بین گروه های مبتلا به انواع درد مزمن با یکدیگر و با گروه سالم در برخی زیرمقیاس های الگوهای بالینی شخصیت به لحاظ آماری تفاوت معنادار وجود دارد.

هدف: پژوهش درباره ویژگی های شخصیتی در گروه های مختلف از جمله نمونه های غیربالینی و بررسی روایی همزمان ابزارهای موجود در این زمینه اهمیت زیادی دارد که در این پژوهش، روش ارزیابی شدلر- وستن و نسخه چهارم سیاهه چندمحوری بالینی میلون در نمونه غیربالینی مورد بررسی قرار می گیرند. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین روایی همزمان «روش ارزیابی شدلر- وستن» و «نسخه چهارم سیاهه چندمحوری بالینی میلون» در نمونه غیربالینی صنعت نفت ایران انجام شد. روش شناسی: این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این مطالعه همه کارکنان صنعت نفت متقاضی تصدی پست های مدیریتی در سال 1402 بودند که تعداد 500 نفر از آنها با روش نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل روش ارزیابی شدلر- وستن (SWAP-200) و نسخه چهارم سیاهه چندمحوری بالینی میلون (MCMI-4) بودند. در این مطالعه، داده ها با روش ضرایب همبستگی پیرسون در نرم افزار SPSS تحلیل شدند. یافته ها: یافته های این مطالعه نشان داد که مقیاس های بالینی در روش ارزیابی شدلر- وستن با مقیاس های الگوهای شخصیتی بالینی، آسیب شناسی شخصیتی شدید، سندرم های بالینی و سندرم های بالینی شدید در نسخه چهارم سیاهه چندمحوری بالینی میلون همبستگی مثبت و معنادار داشت (05/0P<). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که بین روش ارزیابی شدلر- وستن و نسخه چهارم سیاهه چندمحوری بالینی میلون در نمونه غیربالینی صنعت نفت ایران روایی همزمان وجود داشت.

زمینه: تشخیص درست به ویژه در اختلالات شخصیت برای گزینش مناسب ترین روش مداخله همواره چالش برانگیز است با این حال همخوانی بین روش های تشخیصی بر پایه خودگزارش دهی درمانجویان با روش های مبتنی بر ارزیابی متخصصان بالینی رضایت بخش نیست. هدف: هدف این پژوهش بررسی همخوانی روش تشخیصی بر پایه ارزیابی متخصص بالینی و روش مبتنی بر خودگزارش دهی درمانجو، برای گزینش مناسب ترین شیوه تشخیص گذاری بود. روش: پژوهش حاضر یک مطالعه موردی بالینی بود. داده ها با استفاده از ابزارهای مصاحبه بالینی ساختاریافته (SCID-II؛ فرست و همکاران، 1994)، پرسشنامه میلون-3 (میلون، 1994) و مصاحبه بدون ساخت از یک درمانجوی مرد 30 ساله بدست آمد و مورد تجزیه و تحلیل تبیینی قرار گرفت. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد در مصاحبه بالینی ساختاریافته درمانجو واجد تشخیص اختلال شخصیت مرزی است و در پرسشنامه میلون-3 با وجود قابلیت اعتماد نیمرخ، برافراشتگی در مقیاس مرزی وجود ندارد. نتیجه گیری: همخوانی بایسته بین دو روش مبتنی بر ارزیابی متخصص بالینی و روش برپایه خودگزارش دهی در این مطالعه موردی دیده نشد. به طور کلی نتایج این پژوهش بیانگر این بود که استفاده از آزمون های شناخته شده و قابل اطمینان همواره نتایج قابل اعتمادی به دنبال نخواهد داشت و ترکیب چند خاستگاه ارزیابی در تشخیص گذاری شایسته تر و سودمندتر است و به نتایج قابل اطمینان تری می انجامد.

هدف از انجام این پژوهش، مقایسه الگوهای ناهنجار شخصیت و نشانگان بالینی بیماران مبتلا به اختلال روان پزشکی و بیماران با تشخیص هم زمان اختلال روان پزشکی و اختلال مصرف مواد می باشد. پژوهش حاضر از نوع مقایسه ای-پس رویدادی است. برای انتخاب نمونه، از میان بیماران بستری در بیمارستان های روان پزشکی شهر تهران در سال 1398-1397، 200 بیمار شامل 100 بیمار مبتلا به اختلال روان پزشکی و 100 بیمار با تشخیص هم زمان اختلال روان پزشکی و اختلال مصرف مواد، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه چندمحوری میلون 3 و معاینه وضعیت روانی بر اساس ملاک های نسخه پنجم راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی استفاده شد. داده ها با آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد که بین دو گروه در ارتباط با الگوهای نابهنجار شخصیت و نشانگان بالینی میلون تفاوت معنادار وجود دارد. با توجه به یافته ها، توصیه می شود در مداخلات دارویی و روان درمانی اختلالات روان پزشکی و اختلالات همبود با مصرف مواد، تفاوت در الگوهای نابهنجار شخصیت و نشانگان بالینی دو گروه مورد توجه قرار گیرد. بنابراین لحاظ کردن این بعد از اختلالات، می تواند به انتخاب رویکرد درمانی جامع تری منجر شود.

زمینه و هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی فراوانی اختلالات شخصیت در میان زندانیان زن زندان زاهدان می باشد.مواد و روش کار: این مطالعه توصیفی- پیمایشی بر روی 80 نفر از زندانیان زن زندان زاهدان انجام شد. پرسشنامه میلون برای اندازه گیری ویژگی های شخصیتی آزمودنی ها مورد استفاده قرار گرفت.یافته ها: در 95 درصد از نمونه های مورد بررسی، یکی از انواع اختلالات شخصیت مشاهده گردید. اختلال شخصیت ضداجتماعی با 86.2 درصد، اختلال وابستگی دارویی با 60 درصد و اختلال شخصیت دیگر آزار– پرخاشگر با 56.2 درصد به ترتیب شایع ترین اختلالات شخصیت بودند.نتیجه گیری: با توجه به یافته ها می توان گفت شیوع اختلالات شخصیت در جامعه آماری مورد بررسی بالا می باشد که نشان دهنده نیاز به بررسی وسیع تر و تدابیر پیشگیرانه و مراقبت های بهداشت روانی دارد.

هدف از پژوهش حاضر مقایسه اختلالات شخصیت (الگوهای بالینی شخصیت و الگوهای بالینی شدید شخصیت) بین زنان مطلقه و عادی شهرستان شوشتر بود. این پژوهش از نوع علی مقایسه ای بود. نمونه شامل 180 زن (90 زن مطلقه و 90 زن عادی) بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس از مرکز مداخله در بحران خانواده بهزیستی انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل آزمون چندمحوری میلون سه بود. نتایج با استفاده از تحلیل واریانس چندمتغیری (مانوا) در سطح معنی داری p<0.05 نشان داد که اختلالات شخصیت در زنان مطلقه بیشتر از زنان عادی بود.

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اختلالات شخصیتی طالبان جراحی زیبایی با افراد عادی صورت گرفته است. تحقیق حاضر یک مطالعه علی- مقایسه ای است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مراجعین طالب جراحی زیبایی به کلینیک شیخ الرئیس تبریز می باشد. نمونه گیری به روش در دسترس و تمام شماری طی 3 ماه از میان مراجعین به 3 پزشک جراح زیبایی و به تعداد 50 نفر صورت گرفت و با 50 نفر از افراد عادی از نظر سن و جنسیت همتاسازی شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه اختلال شخصیت میلون 2 گردآوری گردید. نتایج با نرم افزار SPSS و به کمک روش آماری تی تست مستقل مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد در گروه طالبان جراحی زیبایی تعداد 43 نفر (86 درصد زن و 7 نفر 14 درصد مرد) بودند. میانگین سن گروه طالبان جراحی زیبایی 25.96 با انحراف استاندارد 4.80 و در گروه کنترل 25.04 با انحراف استاندارد 7.67 بود. میانگین اختلال شخصیت وسواسی، ضداجتماعی، خودشیفته، هیستری در طالبان جراحی زیبایی بیشتر از گروه افراد عادی بود و همچنین افراد عادی از اختلال شخصیت وابسته و اسکیزوئید بیشتری نسبت به طالبان جراحی زیبایی برخوردار بودند. در اختلال شخصیت اجتنابی، مرزی، پارانوئید، اسکیزوتایپال بین دو گروه، تفاوت آماری معنی داری وجود نداشت.

هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی میزان شیوع اختلالات شخصیت و رابطه آن با سبکهای دلبستگی در مراجعین به کلینیک های روانشناختی شهر تهران بود.روش: در این پژوهش پیمایشی 463 نفر از جامعه مراجعین به کلینیکهای روان-شناختی شهر تهران به صورت نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و برگه های اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه بالینی چندمحوری میلون 3 (MCMI-III) و پرسشنامه سبک دلبسنگی کولینز و رید را تکمبل کردند. در پایان، نتایج تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان میدهند که میزان شیوع اختلالات شخصیت وابسته 1.1 ، نمایشی 35.4 ، اسکیزوئید 1.7 ، دوریگزین 0.4، افسرده 6.9 ، خودشیفته 4.3، دگرآزار 0.4، وسواسی 15.6 و منفیگرا 0.9 درصد است. میزان شیوع در مورد اختلال شخصیت ضد اجتماعی، خودآزار، اسکیزوتایپال، مرزی و پارانوئید صفر درصد است. همچنین بین سبک دلبستگی ایمن، ناایمن اجتنابی و ناایمن دوسوگرا و اختلالات شخصیت رابطه معنادار وجود دارد.نتیجه گیری: توجه به میزان شیوع این اختلالات و سبکهای دلبستگی در تشخیص و درمان اختلالات شخصیت موثر است.